Pierre riviere statement

Riviere Pierre – یک خشم سرگردان

طه حامد مجموعه “پیر ریویر” را یکسال پس‌از خواندن کتابی درباره‌ی زندگی این شخصیت به‌قلم میشل فوکو آغاز کرد. داستان درباره‌ی پیر ریویر بیست ساله در سال 1835 میلادی است که در دهکده محل سکونتش در فرانسه طی اقدامی خشونت‌بار مادر آبستن، برادر خردسال و خواهر نوجوان خود را با داس به‌طرز هولناکی به‌قتل رساند. یک‌ماه پس‌از دستگیری، در اعترافات دادگاه خاطرات و دلیل خود را از ارتکاب این عمل توضیح داده‌ است. این داستان بازتاب تأثیر متقابل والدین و اجتماع بر فرزندان است که در نهایت، موجب بیماری‌های روانی و اختلال تشخیص در آنها و ارتکاب خشونت علیه دیگران می‌شود.
مسئله‌ی تضاد وخشونت و ارتباط آن با روان انسان به‌عنوان قوهی درک و تصمیم‌گیری او، امری بسیار ملموس در زمان ماست، چرا که امروز بیش از هر زمان دیگری شاهد خشونت ناشی از اختلالات روانی در جامعه هستیم.
می‌توانیم بر این فرض تکیه کنیم که به دلیل تجربه زیست مشترک جمعی، انسان‌ها قادر به درک و هم‌ذات‌پنداری پیچیده‌ترین امیال و ادراکات یکدیگر در نهان‌ترین الیه‌های ناخودآگاهشان هستند، حتی اگر خود به عمل خشونت‌بار علیه دیگری نپرداخته‌اند!
طه حامد با توجه به این قوه انسانی و در جایگاه هنرمندی دغدغه‌مند و جستجوگر، در محتوای آثار خود به مفهوم خشونت، ریشه‌ها و نمودهای آن در جامعه انسانی معاصر پرداخته است و سعی بر تحلیل این امر از منظری نقاشانه و غیرعینیت‌گرا داشته است. او با درک عمیق این مهم که روح و روان انسان بحثی چندالیه و به دور از فرم و شکلی ثابت است، در این مجموعه به شکلی هوشمندانه سعی بر آشنایی‌زدایی درونمایه این داستان و مفهوم خشونت دارد و به همین جهت به سراغ زیبایی‌شناسی به دور از عینیت‌گرایی و یا داستان‌سرایی رفته است و با بکارگیری تکنیک چندجانبه، عمل بیانگرایانه نقاشانه و ترکیب‌بندیه‌ای فعال، تحلیل بصری و شخصی خود را به نمایش درآورده است و نیز، برای تفکر و تعمق مخاطب مجالی را باقی گذاشته .