نقاشی و طه حامد

من در کار خود به دنبال ثبت یک تجربه از جهانی محدود شده هستم که همه چیز برای یک لحظه متوقف میشود و احساسات فریز میشوند به صورتی که در یک مستطیل جای بگیرند.

هر نقاشی بخشی از مسیر زندگی و لحظه ای در طول انرا باز مینماید ،و  در کنار هم قرار گرفتن انها کلیت وسیع تری از واقعیت دنیای منرا را باز مینماید ، به صورتی که ارتباط شخصیت ها با هم و با عناصر اطرافشان را نشان دهد، همه ما چکیده ای از اتفاقات خوب و  بد گذشته مان هستیم و هر داستان در نهایت  به جنگ میان خیر و شر تبدیل میشودو در میان این تبدیل شدن و تصمیم گرفتن هاست که هر فرد شخصیت و انتخاب هایش را رقم میزند و اینده را تغییر میدهد و همینطور انگیزه لازم برای انجام  کارها و اجرای تصمیماتش را پیدا میکند ،همه این پروسه بین من و بوم تکرار میشود و هر بار دوباره از ابتدا،  تا وقتی که همه تصویر هایی را که در ذهنم گیر کرده اند را ازاد کنم.

 بدین گونه هر نقاشی سعی بر نشان دادن عناصر ثابت دنیا و شخصیت های متغیر انرا دارد ، در این میان احساسات انسانی از همه چیز مهم تر است : عشق ، نفرت ،کینه ، دروغ ، اینده…و شاید تنها چیز باشد زیرا که این احساسات در میان تمام مخلوقات طبیعت مشترک است.

احساسات و واقعیاتی که در پشت رنگ ها و فرم ها پنهان میشوند و ترکیب انها باهم فضایی ابستره را ایچاد میکند وبه نوعی سکوت وبیزمانی میرسد و این بی زمانیست که فضای خالی لازم برای کشیدن وادامه دادن را به من میدهد.

تاها حامد اسفند 1397

I am in my work, pursuing the registration of an experience from a limited world where everything stops for a moment and emotions freeze in a way that they fit into a rectangle. Each painting represents a part of the journey of life and reveals a moment along it, and by placing them together, they reveal a broader aspect of the reality of my world, showing the relationships between the characters and the elements around them. We are all summaries of both good and bad events from our past, and every story ultimately turns into a battle between good and evil. It is in the midst of these transformations and decisions that each individual shapes their character and choices, altering the future and finding the necessary motivation to carry out tasks and make decisions. This process repeats itself between me and the earth each time, starting anew until I free all the images that have stuck in my mind.

In this way, each painting aims to show the constant elements of the world and the variable characters within it. Amidst this, human emotions are more important than anything else: love, hatred, resentment, lies, the future… and perhaps the only thing that matters because these emotions are shared among all creatures of nature. Emotions and realities hidden behind colors and forms, their combination creates an abstract space and leads to a kind of silence and timelessness that provides the necessary empty space for drawing and continuing.

Taha Hamed, March 2019